Dziś już piątek! jak ten czas szybko leci… a już w poniedziałek
spotkamy się wszyscy razem w przedszkolu!
Zapraszamy Was do zajęć
Na rozpoczęcie gimnastyka buzi i języka , ćwiczcie razem z Panią Magdą https://www.youtube.com/watch?v=MOYBq4_PRf8
Słuchanie opowiadania „ Wiosenna wystawa” B. Gawrońska
Ignacy mieszkał w bloku z rodzicami i starszą siostrą Marcelą. Właśnie zaczynała się wiosna. Chłopiec bardzo lubił, gdy robiło się coraz cieplej, trawa zaczynała zielenieć, a drzewa nie były już szarobrązowe, bo na gałęziach pojawiała się zieleń – znak, że za chwilę z pąków rozwiną się liście. Chłopiec nie mógł się już doczekać, kiedy w skrzynce na balkonie zobaczy pierwsze wiosenne kwiaty. Cebulki posadzili z mamą jesienią, a on – choć dobrze wiedział, że zimą nic tam nie wyrośnie – i tak od czasu do czasu sprawdzał, czy może pojawił się choć malutki kiełek.
Pewnego dnia Marcela wpadła jak bomba do domu.
– Jutro w hali obok naszego bloku będzie można oglądać wiosenną wystawę – zawołała od progu.
– Czy będę mogła się tam wybrać? – Spojrzała na mamę.
– Oczywiście – odpowiedziała mama. – Pójdziemy wszyscy.
Ignacy aż klasnął z radości, tak spodobał mu się pomysł tej wycieczki. Chłopiec był już kilka razy na wystawach. Wiedział, że ogląda się na nich różne rzeczy nazywane eksponatami, które są poustawiane tak, by każdy je dobrze widział, i mają etykietki z nazwami. Widział obrazy, rzeźby, a nawet dziwaczne meble, którymi zachwycała się mama, choć krzesło wcale nie przypominało krzesła, tylko jakby korzeń drzewa. Następnego dnia wstał wcześnie rano, wyszykował się i nawet przygotował dla wszystkich kanapki, byleby tylko jak najszybciej wyruszyć.
– No, szybciej, szybciej – pospieszał Marcela, która w skupieniu chrupała paprykę.
Gdy w końcu wyszli z domu i dotarli do hali, zrobiło się pięknie, kolorowo i wiosennie. Na olbrzymich stołach i na podłodze nie wiadomo skąd pojawiła się trawa, a obok stały tulipany w tysiącach kolorów, hiacynty, żonkile, narcyzy i inne kwiaty, których Ignaś nie znał. W powietrzu unosił się cudny zapach. Nagle Ignacy zobaczył dwoje dzieci, które wbiegły na trawę i zerwały kilka tulipanów. Na szczęście jakiś pan, chyba ich tata, szybko je do siebie przywołał. Przykucnął i patrząc im prosto w oczy, zdecydowanym głosem coś tłumaczył. Ignacy domyślił się, o czym mówił – przecież na wystawie nie wolno dotykać eksponatów, a już na pewno nie można ich niszczyć. Służą do oglądania i podziwiania przez wszystkich.
– Zobacz – pokazał Marceli – obok wejścia jest stoisko, na którym można kupić takie same kwiaty i zabrać do domu. Nie wiem, po co te dzieci je zrywały…
Marcela chciała coś odpowiedzieć, ale jej uwagę odwróciły najpiękniejsze narcyzy, jakie w życiu widziała. Pobiegła szybko w tamtym kierunku, a Ignacy za nią. Mama, Marcela i Ignacy bardzo długo chodzili jeszcze po terenie wystawy i podziwiali wystawione kompozycje. Na szczęście już nikt nie próbował dotykać czy zrywać kwiatów.
– Bardzo dobrze się dziś zachowywaliście – pochwaliła mama. – W nagrodę możecie sobie wybrać po jednej doniczce z kwiatkiem na stoisku handlowym. Ignaś wybrał piękne żółte tulipany, które kojarzyły mu się z ciepłym wiosennym słońcem. Marcela wprost nie posiadała się z radości, że może zabrać do domu narcyzy, które tak ją zachwyciły. Gdy rodzina opuściła wystawę, Ignacy zauważył, że dwoje dzieci, który wcześniej zrywały tulipany, także niesie po doniczce z kwiatami. I – co najważniejsze – obchodzi się z nimi bardzo ostrożnie i z szacunkiem. „Chyba rozmowa z tatą pomogła” – pomyślał. Po powrocie do domu Ignaś postawił doniczkę z tulipanami na parapecie i pielęgnował je codziennie. A po kilku dniach pojawiły się też hiacynty w skrzynkach na balkonie. Teraz było już pewne, że nadeszła wiosna.
Rozmowa na temat opowiadania:
– Dokąd poszedł Ignaś z mamą i siostrą?
– Jakie eksponaty oglądał?
– Co wydarzyło się na wystawie?
– Co to jest wystawa?
– Jak należy się zachowywać na wystawie lub w innym miejscu publicznym, czyli takim, do którego przychodzi wiele osób, np. w kinie, teatrze, muzeum?
Zapamiętajcie!
Eksponaty podziwiamy, ale ich nie dotykamy.
Dobry przykład dajemy – eksponaty szanujemy!
Następnie recytujcie jedno z tych zdań, rytmizując je w dowolny sposób (pomagając sobie klaskaniem, tupaniem, pstrykaniem na palcach itp.).
Zapraszamy do zabawy matematycznej „Nasze dzieła”
„Kleksy”–działanie dziecka. Dziecko składa na pół kartkę papieru (najlepiej kartkę techniczną) i upuszcza na jedną z połówek kilka kropel kolorowego atramentu(lub mocno zabarwionej farbą wody). Następnie zagina kartkę ponownie i mocno prasuje dłonią. Po chwili rozkłada i ogląda efekty, opowiada o tym, co powstało, co kleks przypomina, nadaje swojej pracy tytuł. Rodzic zadaje pytanie: Co zaobserwowałeś? Dziecko ma dojść do tego, że prawa strona wygląda tak samo jak lewa.
Zróbcie sobie przerwę zachęcamy do zabawy interaktywnej ” Co tu nie pasuje?” https://www.matzoo.pl/zerowka/co-nie-pasuje_49_350
Karta pracy:
- Dorysuj drugą połowę obrazka.1359
„Kim jest artysta” zachęcamy do obejrzenia filmiku edukacyjnego https://www.youtube.com/watch?v=gNSWtT6L_Q0
Na koniec proponujemy słuchowisko „Chcę mieć przyjaciela” to opowiadanie o małej dziewczynce Julce, która wyrusza na poszukiwanie przyjaciół. Problem w tym, że kieruje się wciąż do niewłaściwych osób, mając cały czas prawdziwą przyjaźń na wyciągnięcie ręki… Naprawdę warto poznać i posłuchać opowieści o przyjaźni! https://www.youtube.com/watch?v=SfMCatGmJ3Q
Miłego dnia, do poniedziałku.